در دورانی که جهان با بیماری کرونا دست و پنجه نرم میکند ، صنعت موسیقی بیش از دیگر صنایع در معرض خطر بوده است ، تجویدی در این باره میگوید :

عمده درآمد صنعت موسیقی از برگزاری کنسرت و کارهای اجرایی مربوط به آن است که نه تنها در دوران کرونا زودتر از همه فعالیت ها کنسل شد بلکه بعد از دورانی که تقریبا اکثر صنایع به شکل گذشته خود اجازه کارداشتند ، به موسیقی این اجازه داده نشد .

به همین دلیل بسیاری از همکاران ما نتوانستند دیگر مثل گذشته از جای خود بلند شوند و به روند فعالیت های عادی خود بپردازند ، از طرفی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که در واقع حامی اصلی این صنعت میبایست باشد تدابیری برای حمایت از هنرمندان را در روال کاری خود نداشته است .

پس از 3 سال که تقریبا بعضی از کنسرت ها در حال برگزاری میباشند با توجه به وضع معیشتی مردم استقبال از کنسرت ها دیگر مثل سابق نیست ولی هزینه ها چند برابر شده و قابل انکار هم نیست .

تجویدی می افزاید : امروز اکه اکثر صنایع با توجه به نزولی بودن روند ابتلا به بیماری کرونا ، تقریبا به حالت عادی کار برگشتند هنوز صنعت موسیقی نتوانسته خود را به جایی که حتی 4 سال پیش بوده برساند ، و این مشکل دلایلی بسیار دارد. مثل افزایش هزینه های سالن های کنسرت ، افزایش قیمت حمل و نقل ، افزایش شدید هزینه های اسکان و خورد و خوراک برای گروه های موسیقی در شهرستان ها و دلایل بیشمار زیادی از این قبیل که باعث میشوند تهیه کنندگان علاقه ای به برگزاری کنسرت نداشته باشند .

از طرفی وقتی درآمد زایی برای هنرمندان کم میشود روند تولید محتواهای موسیقی هم رو به کاهش است ، یعنی خوراکی برای شنونده تولید نمیشود که بر اساس آن بتوان وی را جذب کنسرت نمود .

در هر صورت میبایست ارگان های مربوطه برای این مشکل تدبیری بی اندیشند تا این صنعت مهجور و هنرمندانی که بیش از پیش تحت فشار شرایط سخت زندگی قرار گرفته اند راهی مناسب برای ارتزاق پیدا کنند.